گردشگری

«دره هندوستان» از مناطق تفرجگاهی و بکر و زیبای شهراسفدن قائنات خراسان جنوبی است .درباره علت نامگذاری این منطقه به نام «دره هندوستان» مطالعات زیادی شده، اما اطلاعات زیادی از آن در دست نیست.آب سرد و گوارای دره هندوستان که از دل رشته کوه سرچشمه می گیرد، بر لطافت و زیبایی این منطقه افزوده است.انواع گیاهان دارویی و بوته های قیچ، تاغ و دشتی سرسبز و سرتاسر گل شقایق در بهار این منطقه را فرا می گیرد.

پوشش گیاهی قسمت کوهستانی نیز شامل درخت های انجیر وحشی، بنه، پسته کوهی و گز است و بوته های آویشن و زیره نیز در این منطقه به فراوانی یافت می شود.«آب النگ»، «مزار» و «چهل سنگ آب» از جاذبه های منطقه تفریحی دره هندوستان است. آب النگ در سمت غرب واقع شده و به علت باتلاقی بودن به «النگ سار» یا «آب النگ» مشهور است.«چهل سنگو»(چهل سنگ آب) شامل حدود 40 حفره عمیق در دل کوه است که در زمستان مملو از آب می شود و در بهار و تابستان مورد استفاده دامداران قرار می گیرد که به همین دلیل به چهل سنگو(سنگ آب) معروف است.سیل بند ورودی دره هندوستان با دیواره هایی به عرض 2 متر و ارتفاع 2.5 متر و با سنگ و ساروج احداث شده که بر اثر سیلاب پر از گل و لای است و در صورت مرمت می تواند بر جذابیت منطقه بیفزاید.در این منطقه امکانات رفاهی و خدماتی از قبیل سرویس بهداشتی، آلاچیق و سکو نیز وجود دارد.

طبیعت زیبای غرب کشور در شهرستان مریوان به خوبی مشهود است و گزینه مناسبی برای سفر به شمار می رود.

شهرستان مریوان در غرب ایران در استان کردستان و در 125 کیلومتری سنندج واقع شده است. این شهرستان از شمال به سقز، از شرق و جنوب شرقی به سنندج و از جنوب به پاوه و از غرب به عراق منتهی می شود. طبیعت زیبای غرب کشور در این شهرستان به خوبی مشهود است و گزینه مناسبی برای سفر به شمار می رود. در این گزارش به تعدادی از جاذبه های این شهرستان اشاره می شود. 

غار «کونا شم شم»

کونا شم شم در زبان کردی به معنی سوراخ و حفره ای است که در آن خفاش وجود دارد.  

غار «کونا شم شم» نزدیک روستای تراق تپه و در منطقه کوه چهل چشمه قرار گرفته است. غار از سنگ های آهکی کوه های منطقه تشکیل شده و دارای سه دهانه ورودی که یکی از آنها به دلیل ریزش مسدود شده است. سفال های به دست آمده از این غار که از دوره دالمایی است نشان می دهد که مردمان آن دوره از غارها استفاده می کردند. 

دریاچه زریوار (زریبار)

دریاچه زریوار در ارتفاع یک هزار و 285 متری از سطح دریا قرار گرفته است. منظره زیبای این دریاچه همواره مورد توجه گردشگران بوده است. زریوار حتی در فصول سرد سال نیز بازدید کنندگانی دارد چرا که در فصل های سرد سطح دریاچه یخ می زند و جاذبه گردشگری زیبایی می‌سازد.  اطراف دریاچه زریوار  را نیزارهای صاف و تپه ای بلند پوشانده است. 

قمچیان 

حواشی جاده مریوان ـ سقز، منطقه‌ تفریحی قمچیان قرار دارد. در کنار جاده جویبارها ، کوههای سر به فلک کشیده ، درختان و طبیعت زیبا دیده می‌شود که جلوه‌ای خاص به این محل بخشیده است. قارچ، پیچک و ریواس از خوراکی های موجود در این منطقه است. در کوه ها و دره های اطراف این منطقه حیوانات وحشی مانند خرس، روباه، خرگوش، گرگ دیده می شود.

 ملاقوبی

این منطقه در شمال اراضی روستاهای هجرت و جنوب ‌‌شرقی روستای برقلعه قرار گرفته است. این محل به واسطه‌ وجود زیارتگاه شخصی به نام ملاقوبی به این اسم نامگذاری شده است. چشمه های آب، طبیعت زیبا و سرسبز و درختان جنگلی این منطقه را نیز جزو مناطق دیدنی مریوان کرده است. 

پس از تنگه چاهکوه، دره ستارگان را باید یکی از دیدنی های قشم دانست که نمایشگاهی از تندیس های مرتفع و ستون های تراشیده با فرم هایی بدیع به شمار می رود.

روستایی به نام برکه خلف در 5 کیلومتری ساحل جنوبی جزیره نیز قرار دارد که با تندیس های غول پیکر طبیعی، مناظر زیبایی را خلق کرده است. مخروط های نوک تیز، ستون ها و ستونک های فرسایشی، آرک ها و جشنواره های دیواره های نواری از جنس ماسه در این مکان به چشم می خورند.

برای رفتن به دره ستارگان، از قشم به سمت ساحل جنوبی حرکت کنید تا به روستای برکه خلف (15کیلومتری قشم) برسید. دره ستاره ها در شمال این روستا و در فاصله 5 کیلومتری آن قرار دارد. مسیر تا روستا آسفالت است و از آنجا تا دره ستاره ها مسیر خاکی به طول تقریبی 500 متر برآورد می شود. 

در این منطقه، سوراخ های بزرگ و کوچکی در دیواره ها مشاهده گردد. آن ها به گونه ای جلوه می کنند که گویی موجودات افسانه ای در آنجا قرار دارد. مردم منطقه به این اقلیم، استار اوتیده می گویند و بر این باور هستند که اینجا، محل برخورد ستاره ای از آسمان به زمین بوده که باعث خلق چنین مناظر دیدنی در قشم شده است.

در گوشه و کنار ستون ها و دره ستاره ها، راه هاى تنگ، باریک و گاه پهن و وسیعی به چشم می خورد که با نظم خاص خود گردشگر را مبهوت خود می کند. 

این دره تماشایی که در شمال روستای خلف قرار گرفته، دارای قدمتی در حدود دو میلیون سال مربوط به دوره زمین شناسى سنوزوئیک بوده و بر اثر فرسایش، به چنین شاهکاری بدل گشته است.

منظره های این دره آنقدر تماشایی و جالب بود که جزء آثار طبیعی در سازمان یونسکو به ثبت رسید.

بابد توجه داشت که دره ستارگان در واقع بخشی فرسایش یافته بر اثر آب‌های سطحی، رگبارهای فصلی و تندبادها است. قسمت هایی از جنس زمین سخت تر بوده در برابر فرسایش مقاومت بیشتری داشته و بخش های سست و ضعیف تر، در مقابل عوامل فرسایشی به سرعت واکنش نشان داده و از بین رفته اند. دو جنس متفاوت در دیواره های دره ستاره وجود دارد، لایه ای ضخیم و لایه ای نازک. 

علاوه بر موارد گفته شده ،لایه ضخیم با جنسی نرم و طیف رنگی از کرم تا خاکستری روشن در زیر لایه نازک که به نسبت سخت و دارای طیف رنگی سفید تا خاکستری تیره است، قرار دارد. لایه زیرین (لایه ضخیم) سست و در برابر فرسایش سریع تخریب می شود ولی لایه نازک رویی مقاوم است و مثل یک سپر از لایه زیرین محافظت می کند. سختی و مقاومت این لایه به خاطر وجود نوعی سیمان طبیعی(آهکی) در ترکیبات خاک این لایه است.

اگر قسمتی از لایه روی از بین برود و یا شکافی داشته باشد، لایه زیرین به سرعت فرسایش یافته و دره های کوچک و شکاف های مختلف به وجود می آید.